Tienerpooiers

Een tienerpooier of ‘loverboy’ is een pooier, meestal een jonge man, die jongeren die vaak nog minderjarig zijn, verleidt en vervolgens dwingt om illegale dingen te doen of tegen betaling seksuele handelingen uit te voeren.

Tienerpooiers zijn uit op een romantische relatie waarin ze in het begin veel tijd en moeite steken in het leren kennen van de specifieke kwetsbaarheden van de jongere. Ze weten hier feilloos op in te spelen en beginnen vanuit een positie van vertrouwen de jongere los te weken uit diens omgeving.

Wanneer de jongere eenmaal vervreemd is van iedereen buiten de omgeving van de tienerpooier zal de relatie verder escaleren en dwingt de tienerpooier de jongere om criminele feiten te plegen of om seksuele handelingen te verrichten tegen betaling.

De situatie van de jongere is bijzonder precair, omdat het misbruik plaatsvindt binnen een nauwe of intieme relatie die op dat moment vaak ook beschouwt wordt als de enige waardevolle relatie die ze nog hebben . Dit maakt dat de jongere zich in een toestand bevindt van volledige emotionele, psychologische en soms ook financiële afhankelijkheid.

De afgelopen jaren heeft een grote verandering plaatsgevonden in de modus operandi (methode) van de tienerpooier. Sociale media spelen tegenwoordig een niet te overschatten rol in het proces.

Allereerst geven ze snelle, directe toegang tot de leefwereld van jongeren. Tienerpooiers kunnen met eenzelfde berichtje hele groepen aanspreken en een soort sleepnet uitgooien waarin ze altijd wel iemand weten strikken voor de volgende stap.

Ook de grooming wordt vergemakkelijkt, via chat kan er continue contact onderhouden worden waardoor er zeer snel een zeer intieme, persoonlijke relatie kan ontstaan. Dit proces kan ook vrijwel onzichtbaar blijven voor ouders, familie of vrienden. Zij zien enkel veranderingen in het gedrag van de jongere naar hen toe, maar dit is vaak gemakkelijk ook te wijten aan andere oorzaken (pubertijd, ruzies, etc.).

De stap van grooming naar uitbuiting lijkt misschien groot, maar ook hier zet de tienerpooier sociale media in. Iedere foto of video gedeeld op sociale media kan immers bewaard worden om vervolgens tegen de jongere te gebruiken. Het dreigen met verspreiding van bepaalde beelden bij niet alleen de familie en vrienden van de jongere, maar direct de hele online wereld, is vaak voldoende om hen te dwingen om steeds verdergaande feiten te plegen.

Het is een net dat zich steeds nauwer sluit om de jongere en wanneer die niet langer comfortabel is, voelt het vaak aan alsof het al te laat is om nog terug te kunnen.

Wat doet Payoke?

In 2019 is Payoke aangeduid als het referentiecentrum voor alle slachtoffers van tienerpooiers in Vlaanderen. Deze exclusieve bevoegdheden en bijhorende fondsen werden door de Vlaamse overheid toegekend. Drie begeleiders reizen met de praatmobiel heel Vlaanderen door om jongeren te spreken en te adviseren over hun situatie.

Payoke pleit nog steeds voor de oprichting van een gespecialiseerd opvangcentrum voor slachtoffers van tienerpooiers. Een centrum dat niet kijkt naar de leeftijd van het slachtoffer, maar naar wat ze hebben meegemaakt en welke ondersteuning ze best kunnen gebruiken om hieruit te raken en nieuwe ‘echte’ relaties op te bouwen, gebaseerd op wederkerige liefde en begrip.

Het aantal slachtoffers is zeer moeilijk in te schatten. In Vlaanderen werden jaarlijks 50-70 slachtoffers geïdentificeerd tot Payoke werd aangeduid als referentiecentrum. Intussen worden er jaarlijks ruim 110 slachtoffers aangemeld, maar organisaties tegen mensenhandel in België en Nederland schatten het aantal echter nog hoger. Het is een fenomeen dat nog al te vaak onzichtbaar blijft omdat het zich afspeelt in illegale circuits en verborgen wordt achter veel schaamte.

Internationaal

Op internationaal vlak wordt een tienerpooier soms ook wel “Romeo pimp”, “boyfriend pimp” of “Loverboy” genoemd of wordt het fenomeen als ‘modern pooierschap’ bestempeld.

De tienerpooiermethode is de meest gebruikelijke modus operandi geworden voor de rekrutering en uitbuiting van jonge mannen en vrouwen in de seksindustrie in héél Europa.

Een bekende zaak waarin het voorkomt is die rond Andrew Tate. Hij zou meisjes verleid hebben via sociale media om ze vervolgens te dwingen om bepaalde seksuele handelingen te verrichten voor anderen, of voor een camera.