Indien er vermoedens zijn dat een jongere slachtoffer werd van een tienerpooier dan moet dit bij Payoke gemeld worden, helaas gebeurt dit niet altijd. In 2022 ontving Payoke 111 aanmeldingen van verontrustende situaties, maar het vermoeden is dat het werkelijk aantal slachtoffers een pak groter is (wanneer we uitgaan van cijfers vergelijkbaar met Nederland zouden er ieder jaar rond de 850 slachtoffers in België zijn).
Aanmeldingen ontvangen we uit alle richtingen: voornamelijk van jeugdzorg (54%) en sociaal werkers (16%), maar ook van zorgverleners (9%), ouders/familie (8%), politie of justitie (6%), onderwijzers (6%) of zelfs van het slachtoffer zelf (1%) (percentages gebaseerd op gemiddelde in de periode 2019-2022).
Na een aanmelding nemen wij contact op met de jongere zelf en/of de context van de jongere (wanneer die in een instelling verblijft contacteren wij heb om de afspraak in te kunnen plannen). We leggen kort uit wie we zijn en wat we doen en vragen of we mogen komen kennismaken. Als de jongere akkoord is gaan wij naar de jongere toe, zodat deze zich niet hoeft te verplaatsen. Als er waar de jongere verblijft (thuis, op school of in een instelling) geen fijne en veilige plaats is om elkaar te spreken, dan komen we met onze praatmobiel: een gezellige, veilige gespreksruimte op wielen.
Wat we doen hangt compleet af van de situatie en de jongere zelf, we gaan op hun snelheid en doen niets zonder hun instemming of inspraak. Zij hebben de leiding.
Wanneer we een duidelijk beeld hebben van de situatie zullen we een aanbeveling opstellen over hoe verder te gaan. Afhankelijk van de situatie en keuze van de jongere kunnen we deze aanbeveling doorgeven aan de jeugdrechter, de instelling waar ze verblijven, begeleiders, de ouders/voogd of de school.
Indien het gaat om een meerderjarige die uitgebuit is terwijl die minderjarig of wanneer de jongere meerderjarig wordt tijdens de begeleiding, dan maakt dat voor ons geen enkel verschil. Indien nodig kan de zorg en begeleiding gewoon door blijven gaan bij Payoke.